Suiker en Hersenen

Waarom verlang ik nooit zo naar een kerstomaat of stukje wortel als naar chocolade?

DANKU DOPAMINE!

Op het moment dat suiker je tong raakt, sturen de zoete smaakreceptoren signalen naar de cerebrale cortex. Van daaruit wordt ons beloningssysteem getriggerd en komt er dopamine vrij. Dit geeft ons het prettige gevoel, net als bij seks, sociale interacties en drugs.

Verslavend effect

Te veel suiker stuurt onze dopaminehuishouding in de war. Hierdoor gaan mensen steeds rustelozer op zoek naar dezelfde beloning. Overconsumptie zal ons dus een verslavend effect geven. Wie cocaïne of amfetamines neemt, prikkelt hetzelfde beloningscircuit als suiker.

Vet en suiker, een killercombo

Uit onderzoek blijkt dat het effect van suiker afzonderlijke aangeboden nog meevalt. Ook vette voeding bleek nog mee te vallen. Maar de combo suiker en vet, dat is een killer. Meer onderzoek moet nog uitwijzen wat die twee met elkaar doen waardoor het zo een killercombo is die zwaarlijvigheid veroorzaakt.

Eentje waar je alvast voor moet opletten zijn de transvetten. De voedingsindustrie maakt er gretig gebruik van om de houdbaarheidsdatum van producten te verhogen. Deze transvetten worden echter niet door ons lichaam herkent en dus ook niet afgebroken. Met andere woorden: Verse producten zijn altijd beter!

Neurodegeneratie door overconsumptie

Enerzijds kunnen onze hersenen niet zonder suiker, ons brein draait volledig op glucose. Anderzijds werkt overconsumptie neurodegeneratie in de hand. Neem nu diabetes en alzheimer, deze zijn beide vaak aan elkaar gelinkt.

Alzheimer, ook wel diabetes type 3

Minder efficiënt gebruik van glucose in de hersenen kan bijdragen tot functieverlies en afsterven van neuronen. In het beginstadium daalt het verbruik van glucose in de hersengebieden die te maken hebben met de cognities. Dit treedt als eerste op in de gebieden die nauw verbonden zijn met heel veel andere zones en daardoor een centrale rol spelen. Die vermindering komt door een verlies aan zenuwcellen. Ook een verstoorde stofwisseling van de neuronen spelen hier een rol.

Versuikering van de hersenen

Als onze hersencellen te veel suiker aangeboden krijgen, kunnen ze deze suiker niet allemaal meer verwerken. Zware suikerresten hechten zich dan op de eiwitten waardoor deze onherstelbaar beschadigd worden. Alzheimer is dus een opeenstapeling van al deze resten op eiwitten tussen de zenuwcellen en de hersenen. Letterlijk: Versuikering van de hersenen.

Hersenen zijn kwetsbaarder dan gedacht

Onze hersenen zijn kwetsbaar voor omgevingsfactoren als fijn stof, maar ook voeding. Ook via onze darmen zendt suiker signalen uit naar de hersenen. Zo infiltreren er stoffen die ontstekingsreacties in de hersenen kunnen uitlokken. Cytokines bijvoorbeeld. Bij mensen met ALS, depressie, Parkinson en MS werden hoge dosissen aan cytokines gevonden.

Is er een link met psychisch aandoeningen, depressie en ADHD?

Met ADHD lijkt er geen verband te zijn. Een leuk experiment toont aan dat het vooral tussen de oren van de moeder zit. Het experiment wou dat kinderen met hun moeder speelden. Aan de helft van de moeders werd verteld dat hun kind suiker had gegeten terwijl dit niet zo was. Deze helft van de moeders ging automatisch strenger zijn tegen haar kind.

Voor de link tussen stress en burn-out en suiker verwijzen we graag naar het boek ‘The corporate wellbeing coach’ of een van onze andere blogs.

MOODFOOD

Bij depressie lijkt er wel een suikerlink te bestaan. Uit onderzoek blijkt een sterke associatie tussen de consumptie van toegevoegde suiker in onder andere softdrinks en snacks en het ontwikkelen van psychische stoornissen. Suikerinnames van meer dan 67gr per dag verhoogt het risico op een depressie of angststoornis na 5 jaar met 23%.

 

Bron:    Thomas Detombe – EOS magazine